Oké. Ik beken. Ze heeft niet bij mijn ouders geslapen. Het excuus dat mijn ouders anders te veel zouden gestoord worden in hun nachtrust is quatch. Het is omdat we het geweldig vinden 's morgensvroeg haar lachend gezicht te zien, haar enthousiasme voor haar eerste flesjes en die knuffelminuten erna.
Ik, wat zeg ik, we zijn softies.
Maar volgende keer blijft ze zeker slapen bij omi en opa.
PS. Als beloning werd ze zelfs maar één keer wakker vannacht.
woensdag 23 augustus 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
wat lief en wat herkenbaar :)
Een reactie posten