Eindelijk was ik verleden week verlost van de pralinen die ik kreeg van pépé (een klein doosje van 250 gr.), eindelijk zou ik de frigo kunnen opendoen zonder dat ze me toeschreeuwden "eet me". Eindelijk...Maar dat was buiten pépé gerekend die de zaterdag kwam aandraven met een nieuwe doos pralinen. Deze maal 500 gr. en van Sweertvaeger.
Je kan je afvragen hoe een pépé van 90 aan al die pralinen komt, maar dat is eenvoudig te verklaren door het feit dat hij twee weken geleden 90 geworden is en wat geef je aan zo iemand? Juist drank of snoepedingesen. Aangezien mijn mama de drankkado's wat binnen de perken heeft proberen te houden (maar de oogst was toch niet mis: Ricard, Champagne, wijn, bier. Hij kan in elk geval een paar dagen doorkomen) waren er dus ook pralinen. Maar teveel voor hem (hij eet er wel minstens 6 per dag), dus wie zal die opeten redeneerde hij? Juist, ja "pietje die graag sneukelt" (ik dus), mijn dieet negerend. Ik droeg R. op om het pak in weekend op te eten en hij at er niet één van. Ophélie is nog te klein, dus ja...Af en toe hoor ik geroep uit de frigo en wat doet een mens dan?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten