Ik heb een hekel aan mensen die mij bellen over de middag. Mensen vinden het blijkbaar geen enkel probleem mij te bellen tussen 12 en pakweg 13.30. Zowel op kantoor als op gsm. Het adagium tussen twaalf en één eet iedereen is hen blijkbaar vreemd.
De middagbellers zijn meestal dezelfden: cliënten die tegen dan pas op zijn en denken: "Ha, we zullen eens bellen om te zien hoe het met de zaak staat". U zegt "maar neem dan toch niet op", ja dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan want de middagbellers hebben ook de eigenschap dat ze niet aflatende bijters zijn die je desnoods 10 keer opbellen, tot je uiteindelijk moegetergd en behoorlijk pissed toch opneemt. Meestal gaat het ook om hetzelfde: geld. Geld dat ze nog moeten krijgen, want zelf betalen, daar zouden ze niet voor bellen. Hebben die mensen dan zelf geen honger?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten