Komende zaterdag vertrekken we voor veertien dagen naar zee met ons klein prinsesje. Ik zie er geweldig naar uit, daar waar ik verleden jaar nog mijn neus zou hebben opgehaald voor zo'n tripje.
Ik maak duchtig lijstjes wat zeker niet vergeten mag worden en denk na over de organisatorische kant van het verhaal. Want R. gaat samen met A. per fiets naar Nieuwpoort, wat er op neer komt dat ik waarschijnlijk alleen de auto zal mogen vullen en deels leegmaken.
Over de bagage maakt R. zich allerminst zorgen. Voor hem is het eenvoudigweg 5 minuten voor je vertrekt je valies opendoen en alles er in smijten...Maar dergelijke werkwijze is dus niet aan mij besteed. Ik wil zaterdag immers toekomen voor de middag met kind en alles er op en er aan.
En aangezien de komende dagen redelijk druk zijn (einde gerechtelijk jaar, morgenavond een etentje, vrijdagavond een trouw), zal ik vanavond al één en ander klaar zetten. Want anders blijft er mij een onbehaaglijk gevoel achtervolgen...want ik wil geen minuut van onze veertien dagen missen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten